درنها

برای کمک به تخلیه خون ، ترشحات و هوا از ناحیه عمل به منظور از بین بردن فضای مرده و تسریع در جوش خوردن دو لبه زخم و در نتیجه جلوگیری از تشکیل هماتوم و سرم بعد از عمل جراحی به کار می روند .

همچنین در پیش گیری از نکروز لبه های زخم و کاهش بالقوه آلودگی زخم و کاهش درد بعد از عمل و به حداقل رساندن آثار باقیمانه ( اسکار ) نقش اساسی دارند .

درنها معمولاً از طریق سوراخی در پوست نزدیک خط انسزیون در محل عمل جراحی گذاشته می شوند و به وسیله نخ های غیر قابل جذب بخیه یا سنجاق استریل در محل خود ثابت می شوند ( درنهای پاسیو ) یا به دستگاه کانتینر جهت ایجاد فشار منفی وصل می گردند .(درنهای اکتیو).

 

استومی  چیست؟

استومی، سوراخی است که توسط جراح برای دفع مدفوع یا ادرار بدن از طریق شکم ایجاد شده است. اگر نتوانید به صورت طبیعی این مواد را از بدن دفع کنید، استومی یک مسیر خروجی جدید ایجاد می کند. جای دقیق استومی در شکم به علت نیاز بیمار به استومی بستگی دارد.

در سوراخ، یک حالب کوچک با انتهای باز که به روده کوچک یا روده بزرگ بیمار متصل است و از پوست بیرون آمده وجود دارد. این وسیله استومی نامیده می شود. استوما پایانه عصبی ندارد، بنابراین نباید دردناک باشد. جراح یک کیسه را، که ادرار یا مدفوع را جمع آوری می کند، به استوما متصل می کند.

پزشک شما ممکن است استومی را برای درمان مشکلات جدی دستگاه گوارش یا اجازه به بهبود بدن بعد از عمل جراحی توصیه کند. اگر اندام های خاصی مشکل داشته و یا حذف شده باشند ممکن است به استومی نیاز باشد.

دلایل این موارد عبارتند از:

  • سرطان روده بزرگ، رکتوم یا مثانه
  • تروما یا آسیب به روده یا مثانه
  • اختلال جدی روده، مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی
  • انسداد روده
  • دیورتیکولیت (وقتی کیسه های کوچک در روده ملتهب می شوند)
  • عفونت
  • بی اختیاری مدفوع

 

نگرانی های مراقبتی زخم های استومی

بزرگترین عامل مراقبت از زخم استومی، تمیز نگه داشتن آن است. تجهیزات حرفه ای پزشکی مناسب می تواند بهترین راه و روش و عملکرد را برای رسیدن به این نتیجه به شما ارائه دهد. شما همچنین می توانید از سیستم های مختلف کیسه بجز کیسه های بیمارستانی استفاده کنید. قبل از تعویض نوع کیسه استومی خود با متخصص زخم مشورت کنید.

شما همچنین باید مواظب پوست اطراف استوما باشید و از نبودن نشانه های عفونت، مشکلات قارچی و سایر تحریکات پوستی اطمینان حاصل کنید. انجام این کارها به شخص دارای استومی بیشترین میزان راحتی در هنگام استفاده از سیستم کیسه استومی را خواهد داد.

 

عوارض پوست اطراف استوما

  1. جراحت پوست اطراف استوما

    که عموما به دلایل فیزیکی ایجاد میشوند. مهمترین دلایل جراحت پوستی اطراف استوما عبارتند از:

  • فشار کیسه یا چسب کیسه استومی بر پوست.
  • عدم تطابق سایز دهانه کیسه استومی و استوما.
  • جدا کردن کیسه استومی با کشیدن آن.
  • تعویض مداوم کیسه استومی با فواصل کوتاه.

علائم:

  • درد.
  • جراحت، کنده شدن یا ساییدگی پوست.
  • قرمزی.
  • حاشیه نامنظم ناحیه آسیب دیده.

کنترل و درمان:

  • علت آسیب را مشخص کنید.
  • مراجعه به پرستار یا پزشک جهت کنترل و آموزش تعویض و مراقبت کیسه استومی.
  • تمیز کردن پوست ناحیه.
  • در صورت شدت آسیب، استفاده از محصولات مراقبت از زخم همچون انواع پانسمان نوین.
  • استفاده از پودرهای مخصوص روی پوست، قبل از چسباندن کیسه.
  • در صورت عمیش بودن آسیب، شاید به مصرف داروهای خوراکی یا موضعی زیر نظر پزشک نیاز داشته باشید.

 

 

 

  1. فولیکولیت پوست اطراف استوما

علل:

  • التهاب و یا عفونت فولیکول های سطحی مو.
  • شیو کردن پوست با روش های آسیب زننده.
  • کندن چسب کیسه استومی.
  • وجود موی زیر پوستی.

علائم:

  • پوستول یا پاپول در ناحیه.
  • قرمزی.
  • دردناکی.

کنترل و درمان:

  • از دستگاه های برقی شیو و در جهت رویش مو استفاده کنید.
  • تمیز کردن پوست با صابون آنتی باکتری ملایم و خشک کردن دقیق ناحیه.
  • استفاده از پودر آنتی باکتری روی پوست.
  • درمان موضعی یا خوراکی آنتی بیوتیکی با استفاده از کشت نمونه.

 

  1. درماتیت پوست اطراف استوما

درماتیت شکلی از حساسیت پوستی در اثر تماس با مواد محرک شیمیایی است.

علل:

  • واکنش التهابی به مواد شیمیایی مانند چسب کیسه استومی.
  • بزرگ بودن دهانه کیسه و در معرض بودن پوست.
  • نابجایی دهانه کیسه روی استوما.
  • استفاده طولانی مدت از یک کیسه.

علائم:

  • قرمزی.
  • خارش.
  • کنده شدن پوست.
  • پاپول.
  • خیس بودن ناحیه.

کنترل و درمان:

  • کیسه را به خوبی بررسی کنید و از عدم نشتی آن مطمئن شوید.
  • سایز و نوع کیسه مورد استفاده خود را بازبینی کنید.
  • پوست آسیب دیده را با آب گرم بشویید و از صابون استفاده نکنید.
  • از پودر مخصوص استوما روی پوست ریخته و مقدار اضافی را پاک کنید.

 

  1. هایپرپلازی پوست اطراف استوما

هایپرپلازی پوست، به معنای رشد بیش از اندازه سلول های پوستی است.

علل:

  • بزرگ بودن سایز محافظ کیسه استومی.
  • میزان بالای مواد خروجی مدفوع مایه یا ادرار.
  • جابجا شدن استوما.

علائم:

  • پاپول یا ندول در ناحیه.
  • تغییر رنگ پوست به سفید، خاکستری یا قرمز/قهوه ای.
  • عموما در ناحیه چسبیده به استوما ایجاد میشود.
  • خونریزی.
  • در یوروستومی، کریستال هایی روی پوست قابل مشاهده اند.
  • به فرم دایره ای یا بریده بریده است.

کنترل و درمان:

  • مطمئن شوید که از کیسه استومی با ویژگی های مناسب استفاده میکنید.
  • تا جای ممکن از حلقه های محافظ پوست روی ضایعه ها استفاده کنید.
  • در یوروستومی، با افزایش نوشیدن مایعات و ویتامین C اسیدیته را به ۶ برسانید.
  • در یوروستومی، از کیسه هایی با دریچه ضد رفلاکس استفاده کنید.
  • ۱۰ الی ۱۵ دقیقه موضع را به محلول سرکه و آب با نسبت یک به یک آغشته کنید.
  • در برخی شرایط، پزشک ضایعه را با نیترات نقره میسوزاند.

 

  1. قانقاریای پوست اطراف استوما

علل:

  • ایجاد زخم پوستی در اثر بیماری خود ایمنی.
  • ۵۰% موارد قانقاریای اطراف استوما مربوط به بیماران کرون یا ورم روده است.

علائم:

  • درد
  • زخم های با ضخامت زیاد.
  • با پاستول شروع میشود.
  • حاشیه زخم ها قرمز یا بنفش است.
  • شکل نامنظم

کنترل و درمان:

  • اولین و مهمترین قدم کنترل بیماری زمینه ای است.
  • استفاده از استروئیدهای موضعی یا خوراکی زیر نظر پزشک.
  • استفاده از مسکن های موضعی برای تسکین درد.
  • پر کردن زخم با پودر، آلژینات یا هیدروفایبر قبل از استفاده از کیسه استومی یا پانسمان.
  • از بیوپسی خودداری کنید زیرا شدت مشکل را افزایش میدهد.

 

  1. حساسیت پوست اطراف استوما

علل:

  • حساسیت به یک یا تعدادی از محصولاتی که روی پوست استفاده میشوند.

علائم:

  • علائم مشابه با سایر حساسیت های فرد را بروز میدهد.
  • قرمزی
  • خارش
  • پاپول

کنترل و درمان:

  • در صورت امکان، تست کردن و یافتن عامل حساسیت زا.
  • حذف یا تعویض عامل حساسیت زا با محصول دیگر.
  • مراجعه به متخصص پوست جهت درمان های موضعی یا خوراکی لازم.

 

  1. گرانوله شدن بخیه استوما

علائم:

  • برآمدگی در ناحیه بخیه استوما به پوست.

کنترل و درمان:

  • ممکن است جراح بخیه گرانوله را بردارد.
  • گاهی جراح با استفاده از نیترات نقره، بافت گرانوله را میسوزاند.