پلاسما تراپی
پلاسما به عنوان حالت جهارم ماده بعد از جامد، مایع و گاز شناخته می شود ، انواع قابل آشکار آن در طبیعت از قبیل آتش و درخشش ها بیش از 99% جهان را تشکیل می دهند.
اغلب فورم های پلاسما به دلیل حرارت بالای آن فعلا برای بشر کاربردی نیستند،اما اخیرا محققین نوعی از آن که در حرارت اتاق و فشار اتمسفر قابل استفاده باشد را به دست آوردند به نام DBD (dielectric barrier discharge) که نه تنها برای بافت های انسانی زیان بار نیست بله در از بین بردن میکروب ها و استریل کردن زخم ها و بازسازی بافت های تخریب شده بسیار کمک کننده است.
امروزه از پلاسما برای ضد عفونی کردن و ترمیم زخم های عفونی و همچنین برای درمان عفونت های دهان و دندان استفاده می شود.
کاربرد های اصلی پلاسما در پزشکی:
- التیام انواع زخمها (زخم های حاد مانند سوختگی و مزمن مثل زخم بستر و زخم دیابتی)
- کمک به بهبود انواع دردها (مفاصل، عضلات)
- رفع التهابات و عفونت های مخاطی (آفت و تبخال) یا پوستی (قارچ، زگیل، آکنه) ، حتی موارد مقاوم به آنتی بیوتیک های معمول
- زیبایی پوست (بهبود خون رسانی و شفاف سازی پوست، رفع جوش https://jobitel.com ، لک، چین و چروک، جوان سازی صورت)
برتری های روش پلاسما نسبت به سایر روش ها:
- عدم تولید درد و سوزش در درمان
- انجام فرآیند در دمای محیط
- عملکرد بالا در ترمیم زخم، بازدهی بالا در استریل
- بدون هیچگونه عوارض جانبی