سالمونلا
تیفی و پاراتیفی
- عامل تیفوئید(Entric fever)
- مخزن فقط انسان
- بیوپسی روده:اغلب سلولهای مونونوکلوئر
- غیر تیفی(تیفیموریوم،انتریتیدیس):
- در ایدزیها جزو عفونتهای فرصتطلب است که ایجاد سپتیسمی میکند
- ایجاد گاستروانتریت
- مخزن عمده ماکیان و تخم آنهاست
- بیوپسی روده:اغلب PMN
تیفوئید:
علائم بالینی و آزمایشگاهی:
- تب طولانی(برجسته ترین علامت)
- برادیکاردی نسبی
- Rose spot (راش ماکولوپاپولر صورتی روی سینه و تنه)
- دلیریوم merttering و یا انسفالوپاتی coma vigil (شب زندهداری)
- یبوست در بالغین و اسهال در بچهها و ایدزیها
- لوکوپنی و نوتروپنی در 10% موارد(گاهی لوکوسیتوز بهخصوص در بچهها و بهدنبال پرفوراسیون روده و یا عفونتهای ثانویه)
- میکروب در پلاکهای پیر ترمینال ایلئوم تکثیر یافته،از طریق جریان خون وارد سیستم رتیکولواندوتلیال(مغز استخوان،کبد و طحال) میشود وبا تکثیر مجدد ایجاد باکتریمی ثانویه میکند.
- بیماری ناشی از سالمونلا تیفی از پاراتیفی شدیدتر است.
- *گاستروانتريت در افراد مسن با درد كمر و تب طول كشيده،بايد به سالمنلا (روي پلاك اترواسكلروز آئورت )فكر كرد.
تشخیص:
- کشت خون:بهترین روش تائید،در 90% موارد در هفته اول مثبت میشود.
- کشت مدفوع:هفته سوم مثبت میشود.
- کشت مغز استخوان:اساسیترین تست تشخیصی که حتی با 5 روز درمان آنتیبیوتیکی نیز مثبت میشود.
- کشت ترشحات روده(Deodonal String Test)
- کشت نمونه Buffy Coat (لایه بالایی سانتریفوژ) زمان لازم برای مثبت شدن کشت تیفویید را کم میکند ولی حساسیت را افزایش نمیدهد
- سرولوژی Widal که امروزه ارزش چندانی ندارد
درمان:
Ciprofloxacin 500mg/po/bid ×10d* or Ceftriaxone 2 gr/Iv/d ×14d
(Alt. Azithromycin 1gr/d ×5d)
*در صورت وجودNARST (مقاومت به نالیدیکسیکاسید) استفاده از سیپرو با دوز 750mg/Bd/10d
- در صورت وجود شوک از دگزامتازون چند دقیقه قبل از دادن آنتیبیوتیک استفاده گردد.
- میزان عود به ترتیب پس از درمان با فلوروکینولونها و آزیترومایسین از بقیه کمتر است.
عوارض:
- پرفوراسیون ایلئوم ترمینال و یا سکوم(هفته 3-2)
- خونریزی گوارشی(هفته3-2)
- استئومیلیت
- آرتریت سپتیک
- آنوریسم مایکوتیک(در 10% موارد)
- مننژیت
حاملین مزمن:
- در 10-5% موارد رخ میدهد.تا بیش از یک سال کشت مدفوع یا ادرار مثبت دارند.
ریسک فاکتورها:
- زنان
- وجود سنگهای صفراوی
- کارسینومهای گوارشی
- سنگ،بدخیمی و شیستوزومیازیس ادراری باعث ایجاد ناقل مزمن نمیشود ولی اگر فرد حامل مزمن به این موارد مبتلا شده باشد باید برطرف گردد.